به اطمینان از یک معامله صادراتی روان و جلوگیری از اشتباهات پرهزینه بالقوه کمک کنید. از اینکوترمز شناخته شده بین المللی برای روشن کردن وظایف، هزینه ها و خطرات برای خریداران و فروشندگان در این معاملات استفاده کنید.

اینکوترمز، شرایط فروش پرکاربرد، مجموعه ای از 11 قانون شناخته شده بین المللی است که مسئولیت های فروشندگان و خریداران را تعریف می کند. Incoterms مشخص می کند که چه کسی مسئول پرداخت و مدیریت حمل و نقل، بیمه، اسناد، ترخیص کالا از گمرک و سایر فعالیت های لجستیکی است.

نقش اینکوترمز (Incoterms) در حمل و نقل بین‌المللی

مروری بر نقش اینکوترمز (Incoterms) در حمل و نقل بین‌المللی

اینکوترمز مجموعه ای از 11 قانون فردی است که توسط اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) صادر شده است که مسئولیت های فروشندگان و خریداران را برای فروش کالا در معاملات بین المللی تعریف می کند. اهمیت اولیه این است که هر قانون اینکوترمز وظایف، هزینه‌ها و ریسک‌هایی را که خریداران و فروشندگان در این معاملات متحمل می‌شوند، روشن می‌کند. آشنایی با اینکوترمز با مشخص کردن واضح اینکه چه کسی مسئول چه کاری و هر مرحله از تراکنش است، به بهبود تراکنش های روان تر کمک می کند.

قوانین Incoterms® 2020 به روز شده و به دو دسته دسته بندی شده اند که منعکس کننده شیوه های حمل و نقل هستند. از 11 قانون، هفت قانون برای هر حالت حمل و نقل و چهار قانون برای حمل و نقل دریایی یا زمینی یا آبراه داخلی وجود دارد.

هفت قانون Incoterms® 2020 برای هر شیوه حمل و نقل عبارتند از:

1. EXW  – Ex Works (محل تحویل را درج کنید)
2. FCA   – حامل رایگان (محل تحویل نام‌گذاری شده را وارد کنید)
3. CPT   – حمل و نقل پرداخت شده به (درج مکان مقصد)
4. CIP  – حمل و نقل و بیمه پرداخت شده به (درج مکان مقصد)
5. DAP  – تحویل در محل (محل مقصد نامگذاری شده را وارد کنید)
6. DPU  – تحویل در محل تخلیه (درج مکان مقصد)
7. DDP  – وظیفه پرداخت شده (محل مقصد را درج کنید).

توجه: DPU Incoterms جایگزین DAT قدیمی می شود، با الزامات اضافی برای فروشنده برای تخلیه کالا از وسیله حمل و نقل ورودی.

چهار قانون Incoterms® 2020 برای حمل و نقل دریایی و آبی داخلی عبارتند از:

1. FAS  – در کنار کشتی رایگان (نام بندر بارگیری را وارد کنید)
2. FOB  – رایگان روی برد (درگاه بارگیری نامگذاری شده را وارد کنید)
3. CFR  – هزینه و حمل و نقل (درج نام بندر مقصد)
4. CIF –  بیمه هزینه و حمل و نقل (درج نام بندر مقصد)

نقش اینکوترمز (Incoterms) در حمل و نقل بین‌المللی

آیا هنوز هم می توانم از Incoterms® 2010 بعد از 1 ژانویه 2020 استفاده کنم؟

بله، تمام قراردادهایی که از هر اینکوترمز استفاده می کنند، در صورتی معتبر هستند که مورد توافق همه طرفین معامله باشد و در اسناد مربوط به صادرات به درستی مشخص شود. اگرچه ICC استفاده از Incoterms® 2020 را از اول ژانویه 2020 توصیه می کند، طرفین قرارداد فروش می توانند با استفاده از هر نسخه از Incoterms پس از سال 2020 موافقت کنند. آنها باید به وضوح نسخه انتخابی Incoterms مورد استفاده را مشخص کنند (یعنی Incoterms® 2010، Incoterms® 2020، یا هر نسخه قبلی).

اینکوترمز مسئولیت های طرفین معامله فروش را روشن می کند

• به عنوان مثال، در هر قانون اینکوترم، بیانیه ای مبنی بر مسئولیت فروشنده در ارائه کالا و فاکتور تجاری مطابق با قرارداد فروش ارائه می شود. به همین ترتیب، بیانیه مربوطه ارائه می شود که در آن قید شده است که خریدار بهای کالا را مطابق قرارداد بیع پرداخت می کند.
• هر یک از قوانین اینکوترم بیانیه ای دارد که مشخص می کند کدام طرف مسئول اخذ مجوز صادرات یا سایر مجوزهای رسمی مورد نیاز برای صادرات و انجام تشریفات گمرکی لازم برای ادامه صادرات است. به طور مشابه، هر یک از قوانین بیانیه مربوطه را در مورد اینکه کدام طرف مسئول اخذ مجوز واردات یا سایر مجوزهای رسمی مورد نیاز برای واردات و انجام تشریفات گمرکی مورد نیاز برای واردات کالا است، دارد. این اظهارات همچنین مشخص می کند که کدام طرف هزینه انجام این وظایف را متحمل می شود.
• به طور مشابه، هر قانون اینکوترم مشخص می کند که کدام طرف معامله، در صورت وجود، موظف به انعقاد قرارداد برای حمل کالا است. نکته دیگری که در هر قانون اینکوترم به آن توجه می شود این است که کدام طرف، در صورت وجود، موظف به ارائه پوشش بیمه باربری است. این اظهارات همچنین مشخص می کند که کدام طرف هزینه انجام این وظایف را متحمل می شود. هر قانون همچنین حاوی اظهاراتی است، در میان سایر موارد، مبنی بر اینکه کدام طرف مسئول بسته بندی کالا برای حمل و نقل به خارج از کشور و متحمل شدن هزینه های هر گونه بازرسی قبل از حمل است.
• نمونه نهایی تحویل محموله است. هر قانون اینکوترم تعهدات فروشنده برای تحویل محموله را مشخص می‌کند و زمان تحویل کالا را مشخص می‌کند. هر قاعده همچنین مشخص می کند که خطر از بین رفتن یا آسیب به کالای صادر شده با استناد به مفاد تحویل، چه زمانی از فروشنده به خریدار منتقل می شود.

آنچه اینکوترمز پوشش نمی دهد  نقش اینکوترمز (Incoterms) در حمل و نقل بین‌المللی

همانطور که در بالا ذکر شد، اینکوترمزها عموماً در قرارداد فروش گنجانده می شوند، اما اینطور نیست:

• رسیدگی به تمام شرایط فروش؛
• کالاهای فروخته شده را شناسایی کنید و قیمت قرارداد را ذکر کنید.
• به روش یا زمان پرداخت مورد مذاکره بین فروشنده یا خریدار اشاره کنید.
• زمانی که عنوان یا مالکیت کالا از فروشنده به خریدار منتقل می شود.
• مشخص کنید کدام اسناد باید توسط فروشنده به خریدار ارائه شود تا فرآیند ترخیص کالا از گمرک در کشور خریدار تسهیل شود. و
• مسئولیت عدم ارائه کالا مطابق با قرارداد فروش، تاخیر در تحویل و یا مکانیسم های حل اختلاف را برطرف کنید.

از کجا می توانم درباره قوانین جدید Incoterms® 2020 اطلاعات بیشتری کسب کنم؟

آخرین نسخه قوانین Incoterms® 2020 اکنون توسط اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) منتشر شده و توسط حق چاپ محافظت می شود. قوانین بازنگری شده منعکس کننده آخرین تحولات در معاملات تجاری است. از 1 ژانویه 2020، تمام قراردادهای فروش باید شامل ارجاعاتی به قوانین Incoterms® 2020 باشد. می توانید قوانین Incoterms® 2020 را دریافت کنید.

*سلب مسئولیت

این اطلاعات به عنوان منبعی برای آشنایی صادرکنندگان ایالات متحده با Incoterms ارائه شده است. این صفحه مشاوره حقوقی نیست و اطلاعات ارائه شده تعریف رسمی قانونی یا کامل هر یک از اینکوترم نیست. هنگام پیگیری یک معامله صادراتی خاص، به شما توصیه می شود که بررسی های لازم را انجام دهید و در صورت لزوم با مشاور حقوقی مشورت کنید. حمل و نقل های مجاز نیز ممکن است مفید باشند.

شرایط فروش و اینکوترمز نوع معامله صادراتی را که در مقررات تجارت خارجی اداره سرشماری ایالات متحده توضیح داده شده است، تعیین نمی کنند، زیرا هیچ مبنای نظارتی ندارند.  تراکنش استاندارد صادراتی معامله ای است که در آن USPPI با ترتیب دادن حرکت فیزیکی کالا از ایالات متحده، صادرات کالا را تسهیل می کند. تراکنش صادراتی مسیریابی معامله ای است که در آن FPPI یک حمل و نقل ایالات متحده یا نماینده دیگری را برای تسهیل